Osmanlı zamanında bir adam bir bayanın karşısına geçer der ki ;"-Ey dilberi rana! Ey tesadüf-ü müstesna! O mahrem suratınızı görüncesize lahza-i kalpten sarsıldım... Niyetim acizane-i taciz etmekdeğildir.. Bilakis efkar-i umumiyede ufak bir aile bacasıtüttürmektir.. Sözlerim sizi temin ve tatmin edecekse şayet, zevc-iizdivacınıza talibim!..
"Bayan da cevaben der ki ;"-O mahrem suratınıza bir sille-i osmaniye nakşedersem sekte-i kalptenterk-i hayat edersiniz..."
